Liebermeister kuralı

Liebermeister kuralı, nedeni bilinmeyen ateşin (FUO) teşhisinde kullanılan tıbbi bir prensiptir; bir hastanın belirgin bir nedeni tespit edilemeyen inatçı bir ateşe sahip olduğu bir durumdur. Kural adını 1800’lerin sonunda ilk kez tanımlayan Alman doktor Carl Liebermeister’den almıştır.

Liebermeister’in kuralı, ateşin belirli bir dalgalanma modeli izlemesi halinde bulaşıcı bir ajandan kaynaklanma olasılığının daha yüksek olduğunu belirtmektedir. Kurala göre, bir enfeksiyonun neden olduğu ateş, tipik olarak öğleden sonra veya akşamları zirve yapan ve ardından gece boyunca düşen bir günlük dalgalanma modelini izleyecektir.

Bu ateş modelinin, vücudun sıcaklık düzenlemesini etkileyebilen vücudun doğal sirkadiyen ritminden kaynaklandığı düşünülmektedir. Enfeksiyonlar ayrıca ateşe katkıda bulunabilecek ve benzer bir günlük model izleyebilecek sitokinlerin salınmasına neden olabilir.

Liebermeister kuralı tarafından tanımlanan ateş paterni FUO vakalarında her zaman mevcut değildir ve tanı koyarken diğer faktörler de göz önünde bulundurulmalıdır. FUO’nun diğer potansiyel nedenleri arasında otoimmün bozukluklar, maligniteler ve ilaç reaksiyonları yer alır.

Klinik uygulamada Liebermeister kuralı, bir hastanın ateşinin altında yatan nedeni belirlemeye yardımcı olmak için diğer testler ve değerlendirmelerle birlikte bir tanı aracı olarak kullanılabilir. Ancak, kesin bir tanı testi değildir ve hastanın genel klinik tablosu bağlamında yorumlanmalıdır.

Özetle, Liebermeister kuralı, nedeni bilinmeyen ateşin (FUO) tanısında kullanılan tıbbi bir ilkedir. Bir enfeksiyonun neden olduğu ateşin tipik olarak öğleden sonra veya akşamları zirve yapan ve ardından gece boyunca düşen günlük dalgalanmalardan oluşan günlük bir model izleyeceğini belirtir. Bu kural, bir hastanın ateşinin altında yatan nedeni belirlemeye yardımcı olmak için diğer tanısal testler ve değerlendirmelerle birlikte kullanılır.