Kernig işareti

Kernig işareti, beyin ve omuriliği çevreleyen koruyucu zarların iltihaplanması olan menenjitin varlığına işaret edebilen tıbbi bir işarettir. Kernig işareti adını, işareti ilk kez 1882 yılında tanımlayan Rus doktor Vladimir Kernig’den almıştır.

Kernig belirtisi, fizik muayene sırasında hasta sırt üstü yatarken kalça ve dizini 90 derecelik bir açıyla bükerek ve ardından bacağını düzeltmeye çalışarak ortaya çıkarılır. Hasta bacağını düzeltmeye çalışırken ağrı ve direnç hissederse, bu pozitif bir Kernig işareti olarak kabul edilir.

Pozitif Kernig belirtisi, meninkslerde iltihaplanma olduğunu gösterir ve bu da bacaklardaki sinir ve kasların tahriş olmasına neden olabilir. Bu durum uyluk ve dizin arka kısmında ağrı ve sertliğe yol açarak bacağın tam olarak düzeltilmesini zorlaştırabilir.

Kernig belirtisi genellikle başka bir belirti olan Brudzinski belirtisi ile birlikte kullanılır; bu belirti hastanın boynunun bükülmesini ve kalça ile dizlerin istemsiz olarak bükülüp bükülmediğinin gözlemlenmesini içerir. Bu işaretler birlikte menenjitin göstergesi olabilir.

Ancak, Kernig belirtisinin kas gerilmeleri veya yaralanmaları gibi diğer durumlarda da görülebileceğini ve menenjite özgü olmadığını unutmamak önemlidir. Bu nedenle, Kernig belirtisinin altında yatan nedeni belirlemek için kapsamlı bir tıbbi değerlendirme ve ek tanısal testler gerekebilir.

Kernig belirtisi ve Brudzinski belirtisine ek olarak, menenjitin diğer belirti ve semptomları arasında ateş, baş ağrısı, ense sertliği, bulantı, kusma, ışığa karşı hassasiyet ve kafa karışıklığı yer alabilir. Ciddi ve potansiyel olarak yaşamı tehdit eden bir durum olabileceğinden, menenjit tedavisi için acil tıbbi müdahale önemlidir.