Friedman testi

Friedman testi veya tavşan gebelik testi olarak da bilinen tavşan testi, modern gebelik testlerinin geliştirilmesinden önce kadınlarda gebeliği tespit etmek için kullanılan bir tanı testiydi. Alman doktor Bernhard Zondek ve Polonyalı biyokimyacı Selmar Aschheim tarafından 1927 yılında geliştirilmiştir.

Test, bir kadının idrarının dişi bir tavşanın yumurtalıklarına enjekte edilmesini içerir. Eğer kadın hamile ise, idrarında insan koryonik gonadotropin (hCG) hormonu bulunur ve bu hormon tavşanın yumurtalıklarını corpora lutea üretmesi için uyarır. Korpora luteanın varlığı tavşanın hCG’ye yanıt verdiğini ve kadının hamile olduğunu gösterir.

Tavşan testi, 1930’lardan 1960’lara kadar hamileliği tespit etmek için güvenilir bir yöntem olarak yaygın bir şekilde kullanılmıştır. Ancak, pahalı ve bakımı zor olan canlı tavşanlara ihtiyaç duyulması, hayvanlara eziyet riski ve yanlış pozitif veya yanlış negatif sonuç olasılığı gibi çeşitli dezavantajları vardı. Ayrıca test, gebeliğin süresini veya fetüsün sağlığını belirlemek için kullanılamıyordu.

Tavşan testinin yerini büyük ölçüde kadının idrarında veya kanında hCG tespit eden modern gebelik testleri almıştır. Bu testler yüksek doğruluk oranına sahiptir, invazif değildir ve evde ya da tıbbi bir ortamda gerçekleştirilebilir. Ayrıca ultrason ve diğer tanısal testler yoluyla gebeliğin süresi ve fetüsün sağlığı hakkında bilgi sağlarlar.

Özetle, tavşan testi, modern gebelik testlerinin geliştirilmesinden önce kadınlarda gebeliği tespit etmek için kullanılan bir tanı testiydi. Bir kadının idrarının dişi bir tavşanın yumurtalıklarına enjekte edilmesini ve tavşanın yumurtalıklarının tepkisinin gözlemlenmesini içeriyordu. Güvenilir bir yöntem olmasına rağmen bazı dezavantajları vardı ve yerini büyük ölçüde modern gebelik testlerine bıraktı.