Abadie’nin işareti

Abadie’nin işareti, glossofaringeal siniri etkileyen sinir hasarının ciddiyetini teşhis etmek ve değerlendirmek için kullanılan tıbbi bir işarettir. Glossofaringeal sinir, tat alma duyusu, yutma ve konuşma dahil olmak üzere baş ve boyundaki çeşitli işlevlerin kontrolünden sorumlu kraniyal sinirlerden biridir.

Abadie’nin işareti adını Armand Trousseau’nun asistanı Henri Abadie’den almıştır ve ilk kez 1896 yılında tanımlanmıştır. Abadie’nin işaretini uygulamak için, muayene eden kişi hastanın karotis sinüsüne basınç uygular; bu, karotis arterinin iki dala ayrıldığı boyunda bulunan küçük, oval şekilli bir alandır. Hastadan bu manevra sırasında yaşadığı herhangi bir hissi veya rahatsızlığı bildirmesi istenir. Hasta rahatsızlığın başlangıcında bir gecikme veya uzun süreli bir basınç veya ağrı hissi bildirirse, bu pozitif bir Abadie işareti olarak kabul edilir.

Abadie işaretinin varlığı glossofaringeal sinirde tümör, enfeksiyon, travma veya sinirin sıkışması gibi çeşitli durumlar nedeniyle oluşabilecek hasarın göstergesidir. Abadie’nin işareti özellikle boğazın arka kısmında, dilde ve kulakta şiddetli, epizodik ağrı ile karakterize nadir bir durum olan glossofaringeal nevraljinin teşhisinde faydalıdır. Karotis sinüs basınç testi sırasında rahatsızlığın başlangıcındaki gecikme veya uzun süreli basınç veya ağrı hissi, ağrı sinyallerini beyne normal kadar hızlı iletemeyen glossofaringeal sinirin duyarlılığının azalmasından kaynaklanmaktadır.

Abadie’nin işaretine ek olarak, glossofaringeal nevraljinin diğer işaretleri arasında, yüz sinirine dokunarak yüz spazmlarının indüklenmesi olan Trousseau’nun işareti ve yüzün ipsilateral tarafına dokunmaya yanıt olarak yumuşak damak ve farinksin kasılması olan Hoffmann’ın işareti bulunur. Bu işaretler, glossofaringeal nevralji tanısını doğrulamak ve sinir hasarının ciddiyetini değerlendirmek için görüntüleme çalışmaları ve elektrofizyolojik testler gibi diğer tanısal testlerle birlikte kullanılır.